Met de camper door Portugal

Van Westerschouwen naar Orleans

Dit reisverslag is verplaatst naar www.slakopreis.nlU wordt binnen enkele seconden doorgeleid naar die site.

25 augustus

Wie naar Portugal wil, moet eerst België, Frankrijk en Noord-Spanje door. We besluiten ons niet te haasten en – waar mogelijk – de tolweg te vermijden. Het wordt een rustige reis, die ons eerst door Zeeland voert, door de Westerscheldetunnel en langs Terneuzen en Gent. Twee uur na ons vertrek uit Westerschouwen drinken we koffie net voor Lille. Daarvandaan gaan we minstens dertig jaar terug in de tijd en rijden we vanaf Bapaume de D-weg naast de autoroute. Deze 2-baansweg voert ons al golvend langs (geoogste) graanvelden, maïsvelden en aardappelakkers en door slaperige Noord-Franse plaatsjes. Denk aan 2CV’s (eend), alpinopetten, stokbrood en camembert en je komt in de stemming.

Wat er wel afbreuk aan doet – maar ons ook erg aan vroeger doet denken – is het grijze wolkendek en de druilregen de hele dag. De tocht gaat verder via de Peripherique rond Parijs naar de Route National 20, ook al zo’n icoon uit tijden zonder veel haast. Wel is deze Route National inmiddels een 4-baansweg en bij de stadjes gestoffeerd met de typisch Franse bebouwing van supermarkten, garages en andere neringdoenden.

Zo’n 6 kilometer ten westen van Orleans vinden we een plaatsje voor de nacht op de camperplaats in La Chapelle Saint Mesmin, een rijkelijk met bomen begroeide plek aan de Loire. De plaatsen zijn inclusief elektriciteit en wifi.

We hebben 510 kilometer gereden en hebben daar 9 uur over gedaan, inclusief stops voor koffie, lunch en tanken.

Overnacht: Campercontact. site nr. 42563
N 47.88537, E 1.83963

Van Orleans naar Bordeaux

26 augustus

We gaan vandaag verder met onze reis in slakkengang door Frankrijk.

Daarom beginnen we met het negeren van de Autoroute en rijden we – lekker rustig – via de D-weg langs de Loire naar Blois. Die stad doorkruisen kost best tijd maar dan volgt het mooiste stuk van deze route, pal langs de rivier, naar Tours.

Wij nemen weliswaar de tijd voor onze slakkengang maar de klok draait wel door, daarom wijken we in Tours af van ons principe en smokkelen we onszelf 100 kilometer over de tolweg naar Poitiers. Daar nemen we de N10 naar Bordeaux. Geen tolweg maar eigenlijk doet deze vierbaansweg niet onder voor een echte autoroute. Rustig maar gestaag zoeven we langs zonnebloemvelden, bosschages en wijnstokken.

Einde van de middag hopen we een plaatsje te vinden op een camperplaats bij wijngoed Esther, net ten Noorden van Bordeaux. Helaas blijken alle zes de plekjes daar gereserveerd. Wij komen uiteindelijk (gewoon) terecht op de camping, vlakbij Bordeaux, Le Village du Lac (afslag 5). Nog net op tijd voor een glaasje wijn en onze avondmaaltijd in de zon.

We hebben vandaag 445 kilometer gereden en hebben daar 8 uur over gedaan, inclusief boodschappen doen in Blois en stops voor lunch (met zicht op de Loire) en tanken.

Overnacht: www.camping-bordeaux.com
GPS: N44.897395,-0.582662

Van Bordeaux naar Bidart en verder naar Bilbao

27 augustus

Van Bordeaux naar Bidart

Na twee lange reisdagen hebben we er vandaag na een halve dag genoeg van. Na een late start zetten we de camper in de middag op de handrem op ASCI-camping Ur-Onea in Bidart, even ten zuiden van Biarritz. We wandelen naar het centrum van dit plaatsje, waar deze dinsdagmiddag een kleine markt met streekproducten wordt gehouden. Altijd leuk en lekker. Vanaf het hooggelegen centrum is het strand via trappen naar beneden bereikbaar. Daar amuseren we ons in de zon en onder een blauwe lucht met het kijken naar de tientallen surfers, die zich staande proberen te houden op de golven.

Morgen rijden we verder naar Bilbao in Spanje.

We hebben vandaag 205 kilometer gereden.

Overnacht: www.uronea.com

28 augustus

Van Bidart (Frankrijk) naar Bilbao (Spanje)

Daar lopen we dan, als twee verzopen katten in Bilbao. Er hangt deze middag een enorme donderwolk boven de stad, waar de regen uit gutst. Schuilend onder afdakjes en strak langs de gevels lopend, rennen we door de oude stad om ons met de metro in de buurt van het Guggenheimmuseum te laten afzetten. Dit museum is het hoofddoel van ons bezoek aan deze Noord-Spaanse, Baskische stad. Alleen al de buitenkant met zijn organische vormen en titanium bekleding is een bezoek waard.

Van binnen (fotograferen verboden, helaas) is het al even bijzonder met tal van enorme en wat kleinere tentoonstellingsruimten. Het museum herbergt moderne kunst, waaronder enorme plaatstalen installaties en een serie grote vrouwenportretten. We brengen er een flink deel van de middag door. Daarna lopen we over een met bomen omzoomde winkelstraat terug naar het busstation. Gelukkig is het inmiddels droog geworden en krijgen we onder een waterig zonnetje een glimp te zien van het Spaanse leven. Het is gezellig druk in deze winkelstraat, waar de winkels tot 9 uur open zijn. De lokale bus 58 brengt ons in de vroege avond weer terug naar de hoog op een berg gelegen camperplaats, waar we vanuit de camper een prachtig zicht op de stad hebben.

Rond de middag zijn we hier aangekomen, na een rit van zo’n 140 kilometer vanuit het zuidelijkste puntje van Frankrijk door en langs de groene bergen in Noord-Spanje.

Overnacht: .campercontact.site nr. 10426

GPS:

N 43.25962, W -2.96353

Noord-Spanje: van Bilbao naar Burgos en verder naar Valladolid

29 augustus

Na gisteravond nog te hebben genoten van het sprookjesachtige uitzicht op de vele lichtjes van de stad onder ons, vertrekken we deze morgen weer van de camperplaats in Bilbao. Tom-Tom stuurt ons langs de hellingen naar beneden en door een wir-war van straten naar het centrum van Bilbao. Gelukkig zien we daar de bekende blauwe borden met ‘alle richtingen’ naar de Auroroute en laveren we de stad uit. We verlaten de autosnelweg al gauw en rijden via de A 625 en de N1 naar Burgos. Vooral de A625 blijkt een prachtige route die ons langs groene bergen en landbouwgronden voert en door piepkleine dorpjes, waar de tijd wel lijkt stil te hebben gestaan. Na een spectaculair stuk over een bergrug, vol haarspeldbochten, waar Job – al schakelend – de camper steeds behendig doorheen stuurt, rijden we door een mooi natuurgebied op de hoogvlakte.

Burgos blijkt een aantrekkelijke stad. We parkeren er op een groot parkeerterrein met een aantal camperplaatsen vlakbij het centrum. Langs de rivier ligt een wandelesplanade me t een dubbele rij prachtige oude bomen. Door die lommerrijke laan wandelen we naar de kathedraal, een prachtig bouwwerk, vol met op kant lijkende versieringen. Binnen is de ene kapel nog mooier versierd dan de andere. We zien prachtige altaarstukken vol bladgoud en veelkleurig beschilderde houtsnijwerken. Ronduit grandioos zijn de dakgewelven met lichtkoepel in zowel de kathedraal als in een van de kapellen.

Al met al brengen we er enige uren door. Nadien klimmen we nog naar het hoog boven de gotische stad gelegen kasteel. Overnachten op de parkeerplaats lijkt ons minder aangenaam. Daarom rijden we - na boodschappen te hebben gedaan - nog door naar camping Cubillas tussen Palencia en Vallendolid. Het Spaanse leven komt weliswaar na 5.00 uur ’s middags nog op gang maar wij vinden deze stop, dik na 8.00 uur, best aan de late kant!

We hebben vandaag 280 kilometer gereden.

Overnacht: www.campingcubillas.com

Address:

A-62 Km. 102

47240 Valladolid

Van Cubillas de Santa Marta naar Lago de Sanabria

30 augustus

We wisten het al: de reis naar Portugal is lang en ver. Vandaag schuiven we in Noord-Spanje in een halve dag weer 230 kilometer op naar het Westen. Daarmee naderen we het begin van onze rondreis door Portugal, want we zijn nu ten Noorden van dat land gekomen en niet ver van de grens.

De rit van deze vrijdag door het Noord-Spaanse land gaat vele slaperige kilometers door een uitgestrekt en dunbevolkt landbouwgebied. We zien langs de N610 weer veel geoogste graanvelden en akkers met zonnebloemen. Daar tussendoor zo nu en dan een paar huizen en hoogspanningsmasten. Verderop naar het westen wordt het wat groener en komen we in een natuurgebied. Diep in dit natuurgebied, in de buurt van Pueblo de Sanabria vinden we na de middag een plaatsje op de ASCI-camping aan het Lago de Sanabria.

We staan er heerlijk tussen de bomen en vlakbij het meertje. Een meer dat overigens door blusvliegtuigen kan worden gebruikt om water te laden om mogelijke bosbranden te blussen, zo lezen we op een bord aan de oever. Die vliegtuigen hebben we gelukkig niet gezien tijdens deze rustige lees- en luiermiddag.

We hebben vandaag 230 kilometer gereden.

Het weer is zonnig en rond de 25 graden

Overnacht:www.campingzamora.es

Latitud: 42.049934
Longitud: -6.630437

Van Lago de Sanabria (Spanje) naar Porto (Portugal)

31 augustus

Van Lago de Sanabria (Spanje) naar Bom Jesus (bij Braga, Portugal)

In zo’n gewijde sfeer hebben we zelden gegeten. We zitten buiten voor de camper, op het parkeerterrein bij de kabelbaan naar de Bom Jesus kerk, vlakbij Braga. Boven, vanaf de kerk, schallen de orgelmuziek en de gezangen ons deze avond vele uren tegemoet. De Bom Jesuskerk is bedoeld als een bedevaartskerk en de muziek is daar kennelijk een uiting van. De bedoeling is ooit geweest dat bedevaartgangers honderden treden opklimmen, naar de kerk. Al die trappen verbeelden de lijdensweg van Jezus.

Wij laten die temptatie aan ons voorbij gaan en gaan met het tandradbaantje naar boven. Een route die de meeste mensen nemen, want bedevaartsoord is de kerk nooit geworden. Wel komen hele gezinnen er om deels over de trappen te lopen, op het terras te zitten of langs de mooi aangelegde bloemperken te lopen. Fotogeniek is de kerk nog altijd, al is het witte pleisterwerk wat afgesleten. In zijn volle witte pracht moet hij in de Portugese zon ooit letterlijk oogverblindend zijn geweest.

We zijn hier terecht gekomen na een lange rit Westwaarts over de N103 vanaf Chaves, net over de Spaans-Portugese grens. Die bochtige weg zigzagt en stijgt en daalt door een woest en ruig landschap van bergen, en rotsen, afgewisseld met stroompjes en enkele meren.

Het is prachtig maar de goede 100 kilometer betekent voor Job vele uren sturen en alsmaar schakelen van de tweede naar de derde versnelling en weer terug. Langs de weg zien we op verschillende plaatsen zwart geblakerde boomstammen als stille getuigen van de branden, die hier hebben gewoed. Op één plaats passeren we brandweerauto’s, die bezig zijn smeulende struiken en bomen te blussen.

We hebben vandaag een uurtje meer, want in Portugal is het een uur vroeger.

verbrande stukken langs de weg

We hebben vandaag 235 kilometer gereden. Het weer is zonnig en warm. We brengen de nacht door op de parkeerplaats bij de tandradbaan naar de Bom Jesus, samen met Franse en Spaanse campers.

Overnacht: campercontact.site nr. 12252
N 41.55310, W -8.38099

1 september

Van Braga en Guimaraes naar Porto

Vlakbij onze parkeerplaats vertrekt bus 2 naar Braga en die nemen we bijtijds. Er heerst een typische zondagmorgensfeer in de stad. Overhemden en bloesjes zijn nog even gestreken en zo zit de plaatselijke bevolking in de cafeetjes en op de terrasjes aan de koffie.

Krantje of tijdschrift erbij en de zondagmorgen kan niet meer stuk. Het geeft een aangename sfeer van een stad die niet bedrijvig druk is maar zeker ook niet uitgestorven. Ook wij zetten ons er aan de koffie in A Brasileira, dat nog hetzelfde interieur schijnt te hebben als in 1907. Daarna wandelen we langs met tegeltjes versierde gevels naar de kathedraal. Helaas mag je daar binnen niet fotograferen. We moeten de herinnering aan de twee enorme hoge orgels, vol bladgoud en wel 4000 pijpen rijk dus maar in ons hoofd bewaren.

Je kunt Braga niet uit zonder frigideiras te hebben gegeten, aldus onze gids. Dat doen we bij Frigideiras do Cantinho en de specialiteit blijkt een bladerdeeg pasteitje te zijn, gevuld met een soort gehakt. Een hele hap.

Met de camer rijden we ’s middags naar het 20 kilometer verder gelegen Guimaraes. We kunnen de camper parkeren bij het hoog gelegen kasteel en wandelen door de oude binnenstad vol smalle kronkelige straatjes en verrassende pleintjes. Het Oliveira-pleintje, vol cafeetjes en restaurantjes blijkt deze zondagmiddag ook een geliefde pleisterplaats voor de Portugezen zelf. En als ze hier niet op een terrasje zitten, dan groepen ze wel samen in een parkje of bij een fontein. Kleedje erbij, flesje wijn open en rustig genieten.

Aan het einde van de middag rijden we de camper naar Orbiturcamping Madalena, ten zuiden van Porto. Van hieruit bekijken we de komende dagen de stad.

We hebben vandaag 90 kilometer gereden. Het weer is zonnig en 29,5 graden.
Overnacht: camping-orbitur-madalena

Rua de Cerro 608, Praia da Madalena
4405-736 Vila nova de gaia

Porto

2 en 3 september

Twee volle dagen slenteren we door Porto. Er is veel te zien in deze stad, die er onder de Portugese zon schilderachtig bij ligt. Waarschijnlijk zien de smalle straatjes in de benedenstad met hun balkonnetjes en wasgoed er op een bewolkte regenachtige dag er vooral verveloos en armoedig uit maar onder de zon krijgt dit alles sfeer.

En zo bekijken we er de kathedraal, vergapen we ons aan de vele tegeltableaus in de stationshal en lopen we langs nog meer kerken met ook al weer tegeltableaus.

We snuffelen even in de vervallen markthallen en verwonderen ons voor etalages van piepkleine winkeltjes met lampen, zwenkwielen, gebakjes, etenswaren, ouderwets textiel en kinderkleding, die onze kinderen nooit zouden dragen. We lunchen in het prachtige café Majestic met zijn spiegels en engeltjes.

We slenteren over de kade langs de Doura en bewonderen de met bladgoud overtrokken houten barokfiguren in de Franciscuskerk.

In het nabijgelegen beursgebouw hebben rond 1900 de portbaronnen al even uitbundig uitgepakt met prachtige ingelegde vloeren en een Arabisch geïnspireerde ontvangstzaal, die rechtstreeks uit 1001 nacht lijkt te komen. Helaas mogen we ook die niet fotograferen, dus blijft het bij de herinnering. Zowel de kerk als het beursgebouw staan daarbij in schril contrast met de armoedige straatjes naar de Dourokade.

Moe van het lopen, rammelen en schudden we in ouderwetse trammetjes verder door de stad. Natuurlijk maken we een vaartochtje op de Douro, waardoor je weer een ander gezicht krijgt op de stad en de Luiz1 brug.

Tenslotte wandelen we die brug over om aan de overkant langs de portkelders van de bekende merken te lopen. Natuurlijk mag een bezoekje aan een van die kelders – Offley in ons geval – niet ontbreken. We sluiten het bezoek in stijl af met een glas koele witte port op een terras aan het water.

Het weer is steeds zonnig en warm, tussen 25 en 30 graden. Bus 906 stopt vlakbij de camping en brengt ons in drie kwartier naar hartje stad.

Van Porto naar Landgoed Mateus en de Doura-vallei

4, 5 en 6 september

Na Porto willen we well zien waar de port vandaan komt. We gaan daarvoor oostwaarts en volgen stroomopwaarts de Douro. De Dourovallei met haar wijngaarden is opgenomen op de lijst van werelderfgoed van UNESCO. Het bijzondere is dat de druiventeelt hier op smalle terrassen gebeurt, waarop vaak maar één rij wijnranken staat aangeplant. Mensenhanden hebben zo de afgelopen eeuwen een uniek landschap gemaakt. Vanaf zo’n 60 kilometer voorbij Porto zien we de eerste op deze manier geplante wijnranken verschijnen. Nog wat Oostelijker, rond Pinhao, zijn hele bergflanken zo in cultuur gebracht en met bijna geometrische patronen van terrassen bedekt. Het is een schitterend gezicht, zeker in het warme licht van de avondzon.

Na een halve was- en rustdag rijden we woensdag 4 september in de middag van camping Madalena weg en vinden onze route – hoewel TomTom ons hardnekkig anders wil sturen – via de N108 langs de daar nog beboste hellingen van de traag stromende Douro.

De volgende dag rijden we richting Peso da Régua het echte wijngebied binnen. De weg wordt steeds kronkeliger en het landschap steeds mooier. Snel gaat het allemaal niet . Ook de binnenwegen langs en over met wijnterrassen bedekte bergen naar het wat Noordelijker gelegen landhuis Mateus kosten tijd. Het landhuis – bekend van de rosé in de platte flessen – ligt met zijn barokgevels sprookjesachtig te spiegelen in een later aangelegde vijver. De rondleiding door het huis is de moeite waard en dat geldt zeker voor de prachtige tuin eromheen. Een rariteit in die tuin is een uitgehakte tunnel door een rij enorme taxussen. Ook de met druiven overgroeide pergola mag er zijn. Een plaatsje voor de nacht vinden we nog verder oostwaarts in de Douro-vallei.

Ook vrijdag 6 september staat geheel in het teken van de rivier. We rijden via de N222 terug naar Peso de Regua met adembenemende vergezichten op de wijngoederen en de Douro. Vanaf Regua bekijken we het geheel nog in ander perspectief tijdens een ontspannende boottocht naar Pinhao en weer terug. Vanaf het water ziet alles er immers toch weer anders uit. Een bijzonder onderdeel van die tocht is het schutten in een smalle sluis met maar liefst 27 meter verval! Het wordt een rustgevende middag met een lunch benedendeks tijdens de warmste uren en een verkoelende bries op de terugtocht.

tegeltableau op het station van Pinhao

We hebben deze drie dagen in totaal 240 kilometer gereden. Overnacht hebben we op de camperplaatsen in Entre-os Rios (aan de rivier), bij S.Joao da Pesqueira (aangestampt terrein, net buiten het dorp) en in Peso da Régua (vier camperplaatsen op parkeerterrein in het centrum, vlakbij de kade en met elektriciteit). Het is nog steeds zonnig en warm, tussen de 25 en 30 graden.

Pagina's